Historia zgromadzenia
Członkowie Towarzystwa pozostają wierni wezwaniu swojego Założyciela i zwracają się do wszystkich ludzi, którym pragną głosić Chrystusa jako Zbawiciela, aby Go poznali i miłowali.
W kwietniu 2005 r. Towarzystwo Boskiego Zbawiciela liczyło 1177 członków i prowadziło działalność w 33 krajach na całym świecie.
My, Salwatorianie, duchowi synowie Księdza Franciszka od Krzyża Jordana, tworzymy wspólnotę w Kościele powszechnym dla posługi apostolskiej.
Naśladujemy naszego Założyciela przez głoszenie wszystkim ludziom, zarówno naszym życiem jak i w działalności apostolskiej, że zbawienie ukazało się w Jezusie Chrystusie, aby wszyscy mogli dojść do «poznania Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa» (J 17, 3) i osiągnąć pełnię życia.
Podobnie jak naszego Założyciela, to posłannictwo zmusza nas do dzielenia naszego powołania apostolskiego ze wszystkimi ludźmi. Jesteśmy gotowi służyć wszystkim ludziom, w jakimkolwiek miejscu, wszystkimi sposobami i środkami, którymi nas natchnie miłość Chrystusa. Wierzymy w pełną miłości Boża pomoc w rozpoznawaniu i odpowiedzi na szczególne znaki czasu w każdym miejscu i epoce.
Dzisiaj te znaki przynaglają nas do bycia prorockim głosem na rzecz odnowy Kościoła i świata, zwłaszcza wśród młodzieży i rodzin, przez wyrażanie w sposób zrozumiały wartości Ewangelii poprzez dialog z każdą kulturą; poprzez pobudzanie ludzi świeckich do wypełniania ich zobowiązań chrzcielnych przez podejmowanie funkcji kierowniczych, posług liturgicznych i charytatywnych; przez przyłączenie się do ubogich w zwalczaniu współczesnych form zła, które uniemożliwiają w pełni ludzkie życie, w szczególności niesprawiedliwości społecznej, materialnego ubóstwa i przemocy we wszystkich formach.
My, salwatorianie, dążymy do wypełnienia naszego posłannictwa przez bycie blisko tych, którym posługujemy, ukazując ludziom dobroć i łagodność Boga, naszego Zbawiciela.
Chcesz więcej dowiedzieć się o naszym Zgromadzeniu zakonnym?
Odwiedź stronę www.salwatorianie.pl.
O. Franciszek Maria od Krzyża Jordan
(1848-1918)
Urodził się w dniu 16 czerwca 1848 roku w ubogiej rodzinie wiejskiej w Gurtweil koło Waldshut (Badenia, Niemcy, archidiecezja fryburska). Zmarł w Tafers koło Fryburga (Szwajcaria) w dniu 8 września 1918 roku. Od najmłodszych lat pragnął zostać księdzem. Na zrealizowanie planów musiał czekać dość długo z powodu trudnej sytuacji rodzinnej. Pracował fizycznie jako robotnik, był zdolnym i cenionym rzemieślnikiem. Cechowała go wytrwałość w dążeniu do upragnionego celu. W wieku 26 lat (rok 1874) rozpoczął studia teologiczne, a mając 30 lat (rok 1878) został wyświęcony na kapłana, w czasie, gdy Kościół w Niemczech przeżywał trudny okres kulturkampfu.
O. Jordan jako neoprezbiter otrzymał stypendium od biskupa pomocniczego Fryburga na studia języków orientalnych w Rzymie. Jednak już jako seminarzysta odczuwał wewnętrzne przekonanie, że Bóg wzywa go do założenia w Kościele dzieła apostolskiego. Decydująca dla realizacji Bożych planów okazała się jego podróż na Bliski Wschód, a zwłaszcza do Ziemi Świętej, w roku 1880. Podczas tej podróży ostatecznie zrozumiał, że Bóg wzywa go do założenia nowego dzieła, do pełnego zaangażowania się w apostolską misję Kościoła przy pomocy wszelkich możliwych sposobów i środków, jakie dyktuje miłość Boża. Kiedy wrócił do Wiecznego Miasta, założył 8 grudnia 18881 r. Apostolskie Towarzystwo Nauczania, które ostatecznie przerodziło się w instytut zakonny: Towarzystwo Boskiego Zbawiciela.
W swoim dziele od początku pragnął zjednoczyć wszystkie siły katolickie w ojczyźnie i na terenach misyjnych z jednym konkretnym celem: zachowywać, bronić i rozszerzać wiarę katolicką na całym świecie. Mężczyźni i kobiety, kapłani i świeccy, ludzie nauki i ludzie prości, organizatorzy różnych sektorów życia społecznego: wszyscy razem, przez różne stopnie przynależności do instytutu, powinni zjednoczyć się w założonym dziele, we wspólnej działalności apostolskiej. W dniu 8 grudnia 1888 roku, przy współudziale bł. Marii od Apostołów, założył żeńską gałąź Zgromadzenia – siostry salwatorianki.
O. Jordan był pierwszym przełożonym generalnym salwatorianów. Przebywając na stałe w domu macierzystym w Rzymie (dzisiaj Via della Conciliazione 51), z ogromną odwagą i zapałem zakładał liczne placówki apostolskie w Europie, Azji i Ameryce, wysyłając tam pierwszych salwatorianów. Ostatnie trzy lata swego życia spędził w Szwajcarii. Było to życie ukryte i naznaczone cierpieniem. Zmarł w wieku 70 lat po prawie półrocznej chorobie. W roku 1956 jego doczesne szczątki zostały przewiezione do domu macierzystego w Rzymie. Trwa jego proces beatyfikacyjny.
